Over de Hollandse Herder
Inhoudsopgave
De Hollandse Herder werd ontdekt als een van nature voorkomende herdershond die op het platteland leeft. Het werd ontwikkeld als een all-purpose boerderijhond, die oorspronkelijk werkte als een boerderijwacht, drover en veehond. Een bekende hondenliefhebber schreef over de Hollandse Herder in 1910: “… met een grote gelijkenis met de wolf.” Natuurlijk is dit niet helemaal waar, maar het is een ander aspect dat laat zien dat de Hollandse Herder nog steeds veel van de kenmerken heeft van zijn wilde voorouders. Hoewel het geen algemeen bekend ras is, is de Hollandse Herder een loyale metgezel en competente werkhond die wordt gebruikt voor gehoorzaamheid, hondensporten, hoeden, opsporen, zoeken en redden, en als politiehond.
Voeding voor de Hollandse Herder
Van nature atletisch, moet dit ras voedsel van hoge kwaliteit krijgen, waarvan de hoeveelheid hun individuele activiteitsniveau moet weerspiegelen. Veel hondenvoerbedrijven hebben rasspecifieke formules voor kleine, middelgrote, grote en extra grote rassen. Hollandse Herders zijn een middelgroot ras en kunnen een levensduur hebben die varieert van 11 tot 14 jaar.
Wat u uw hond geeft, is een individuele keuze, maar werken met uw dierenarts en / of fokker is de beste manier om de frequentie van maaltijden als puppy te bepalen en het beste dieet voor volwassenen om zijn levensduur te vergroten. Schoon, zoet water moet altijd beschikbaar zijn.
Uiterlijke verzorging
De vacht van de Hollandse Herder kan een gouden gestroomde of een zilveren gestroomde zijn. Er zijn ook drie vachttypen: kort haar, lang haar en ruw haar. De kortharige types hoeven slechts af en toe te worden geborsteld. Schakel over naar dagelijks poetsen tijdens de seizoensafvalperioden in de lente en herfst. De langharige honden moeten ongeveer eenmaal per week worden verzorgd, of vaker dan dat als hun werkniveau en omgeving dit vereisen. De ruwe haartypes vereisen één keer per maand kammen en de vacht wordt tweemaal per jaar met de hand gestript.
Baden kan indien nodig worden gedaan. Hun nagels kunnen indien nodig worden geknipt met een nagelknipper of slijper om overgroei, splijten en barsten te voorkomen. Hun oren moeten regelmatig worden gecontroleerd om een opeenhoping van was en puin te voorkomen die kan leiden tot een infectie. Tanden moeten worden geborsteld.
Oefeningen voor de Hollandse Herder
Oorspronkelijk gefokt als een universele boerderijhond, heeft de Hollandse Herder ook uitblinken als een politie- en militaire hond. Als zodanig is het gefokt voor hard werken, en veel ervan. Gedreven om zijn gekozen werk te doen, zal deze hond onderscheid maken tussen werk, spel en chill time, en zijn energieniveau dienovereenkomstig aanpassen. Dit ras wil geen huisdier zijn dat thuis is achtergelaten; ze willen je partner in het leven zijn. Voorzien van de juiste mentale en lichamelijke oefening, is deze hond een geweldig huisdier voor een actief gezin dat bekend is met honden.
Een jonge Hollandse Herder opvoeden
Een zeer intelligent ras dat van een uitdaging houdt, de Hollandse Herder is bereid gehoorzaam te zijn. Vanwege hun scherpe intelligentie doet dit ras het beter met kortere trainingssessies (met kleine herhalingen), en ze worden meer gedreven naarmate het werk mentaal stimulerend wordt. Zonder training wordt dit ras zeer onafhankelijk en begint het zijn eigen beslissingen te nemen, dus gehoorzaamheidstraining wordt sterk aanbevolen. Dit ras is begaafd met het ware herderstempel en blinkt uit in veel verschillende gebieden, waaronder maar niet beperkt tot, hoeden, geurdetectie, geur volgen, IPO, gehoorzaamheid en behendigheid.
Gezondheid van de Hollandse Herder
Omdat het een minder bekend ras is en vanwege de Nederlandse fokregels, is de Hollandse Herder over het algemeen een gezond ras. Zoals bij elk ras, komen er soms andere ziekten voor. Huidige testen zijn aan de gang om te bepalen of er behoefte is aan andere vereiste testen.
Fokkers moeten screenen op heupdysplasie bij alle vachttypen. De langharige types moeten ook worden gescreend op problemen met de schildklier en de ruwharige op goniodysplasie.
Aanbevolen gezondheidstests
OFA heupen en ellebogen
Schildklier (voor de langharige)
Goniodysplasia (voor de ruwharige)
Geschiedenis van de Hollandse Herder
De Hollandse Herder is een natuurlijk landras afkomstig uit Nederland. Lang geleden hadden herders en boeren een veelzijdige hond nodig, een “duizendpoot”, goed aangepast aan het harde en schaarse bestaan van die tijd. Naast zijn rol als herdershond, hielden ze op de boerderij de kippen weg van de moestuin, brachten de koeien samen voor het melken en trokken karren beladen met melk of producten naar de markt. Ze keken ook naar de kinderen en waarschuwden de boer als vreemden het erf opkwamen.
De eerste rasstandaard dateert van 12 juni 1898. In deze originele standaard was elke vachtkleur toegestaan, maar tegen 1914 werd besloten dat de Hollandse Herder alleen gestroomd moest zijn om het te onderscheiden van andere vergelijkbare rassen van die tijd, de Duitse herder en Belgische herder. Rond 1900 waren schapenkudden in Nederland, en de herdershonden die hen verzorgden, meestal vervangen door industrialisatie en de landwinning voor andere doeleinden. De veelzijdige vaardigheden van de Hollandse Herder maakten het geschikt voor nieuwe carrières zoals een politiehond, zoek- en reddingsacties en blindengeleidehond. Het ras heeft zijn oorspronkelijke uithoudingsvermogen behouden en wordt nog steeds voor dit doel gebruikt.
De Nederlandse Hondenrassenwijzer wordt positief beoordeeld!