Over de Duitse herdershond
Inhoudsopgave
Duitse herdershonden kunnen tot 52 centimeter hoog op de schouder staan en, wanneer in omtrek gezien, een afbeelding van vloeiende, sierlijke rondingen in plaats van hoeken. De natuurlijke manier van lopen is een gemakkelijke en gemakkelijke draf, maar ze kunnen het een paar stappen hoger zetten en grote snelheden bereiken.
Er zijn veel redenen waarom Duitse herders vooraan in de rangorde van honden staan, maar experts zeggen dat hun kenmerkende eigenschap karakter is: loyaliteit, moed, vertrouwen, het vermogen om opdrachten voor veel taken te leren en de bereidheid om hun leven op het spel te zetten ter verdediging van geliefden. Duitse herders zullen vriendelijke huisdieren en standvastige voogden zijn, maar volgens de rasstandaard is er een “zekere afstandelijkheid die zich niet leent voor onmiddellijke en willekeurige vriendschappen.”
De Duitse Herder in het kort
De eerste indruk van een goede Duitse herdershond is die van een sterk, behendig, goed gespierd dier, alert en vol leven. Het is goed in balans, met een harmonieuze ontwikkeling van de voor- en achterhand. De hond is langer dan lang, heeft een diepe body en presenteert een omlijning van vloeiende rondingen in plaats van hoeken. Het ziet er substantieel en niet spichtig uit en geeft de indruk, zowel in rust als in beweging, van gespierde fitheid en wendbaarheid zonder enig uiterlijk van onhandigheid of zacht leven. De ideale hond is gestempeld met een uitstraling van kwaliteit en adel – moeilijk te definiëren, maar onmiskenbaar wanneer aanwezig. Secundaire geslachtskenmerken zijn sterk gemarkeerd en elk dier geeft een duidelijke indruk van mannelijkheid of vrouwelijkheid, afhankelijk van zijn geslacht.
Voeding voor de Duitse Herder
Een hondenvoer van hoge kwaliteit dat geschikt is voor de leeftijd van de hond (puppy, volwassene of senior) heeft alle voedingsstoffen die het ras nodig heeft. Tafelresten kunnen spijsverteringsstoornissen veroorzaken, dus geef ze slechts spaarzaam of helemaal niet, vooral vermijd gekookte botten en voedingsmiddelen met een hoog vetgehalte. Kleine stukjes koek of de brokken van de hond kunnen worden gebruikt als traktaties voor training. Als u voedsel van hoge kwaliteit voedt, zouden vitamine- en mineraalsupplementen niet nodig moeten zijn, hoewel het toevoegen van kleine hoeveelheden yoghurt, gekookte groenten of eieren aan het voedsel nuttig kan zijn. Meer informatie over welke menselijke voedingsmiddelen veilig zijn voor honden en welke niet. Neem contact op met uw dierenarts als u zich zorgen maakt over het gewicht of dieet van uw hond.
Uiterlijke verzorging
De Duitse herdershond heeft een middellange, dubbele vacht bestaande uit een dichte, ruwe en dicht op elkaar liggende buitenjas met een zachtere ondervacht. Het ras is gemakkelijk te onderhouden en vereist meestal slechts een paar keer om de paar dagen een poetsbeurt om losse haartjes te verwijderen, maar ze werpen een of twee keer per jaar uitbundiger. Tijdens deze periodes zal vaker poetsen helpen de hoeveelheid haar te beheersen die rond het huis en op het meubilair terechtkomt. De Duitse herder heeft slechts af en toe een bad nodig . Het is belangrijk om zijn nagels elke maand te knippen of te slijpen als ze niet van nature versleten zijn, omdat te lange nagels pijn en structurele problemen kunnen veroorzaken.
Oefeningen voor de Duitse Herder
Als een zeer actief en atletisch ras vereist de Duitse herder veel oefening voor zijn fysieke en mentale welzijn. Een hond die niet voldoende wordt geoefend, raakt gefrustreerd en zal waarschijnlijk ongewenst gedrag ontwikkelen. Met een puppy kunt u beginnen met korte dagelijkse wandelingen, evenals speelsessies in een veilig omheind gebied. Vergeet niet om de hond niet los te laten, want zelfs de best getrainde hond kan worden afgeleid en niet elke opdracht volgen. Deelname aan hondenactiviteiten zoals behendigheid , hoeden , volgen en dokduiken biedt uitstekende fysieke en mentale oefeningen en is leuk en lonend voor zowel hond als eigenaar.
Een jonge Duitse Herder opvoeden
Vroege socialisatie en puppytraining zijn van vitaal belang, en voortdurende gehoorzaamheidstraining zal ervoor zorgen dat de pup een flexibele en welgemanierde volwassene wordt. De Duitse herder is een zeer intelligente metgezel en een buitengewone werker. Consistentie en positieve, op beloning gebaseerde training zullen uitstekende resultaten opleveren. Hij is extreem gehecht aan zijn volk, dus hij is het gelukkigst als hij met zijn gezin woont. Hij moet worden opgevoed in het huishouden en worden blootgesteld aan de activiteiten van het gezin. De Duitse Shepherd Dog Club of America biedt gedetailleerd trainingsadvies voor eigenaren op de website van de club.
Gezondheid van de Duitse Herder
De meeste Duitse herders zijn gezonde honden. Een verantwoordelijke fokker zal fokmateriaal screenen op gezondheidsproblemen zoals degeneratieve myelopathie en elleboog- en heupdysplasie. Duitse herdershonden kunnen een opgeblazen gevoel , een plotselinge en levensbedreigende zwelling van de buik ervaren, en eigenaren moeten zichzelf informeren over de symptomen en wat te doen bij een opgeblazen gevoel.
Aanbevolen gezondheidstests
Heup evaluatie
Elleboogevaluatie
Geschiedenis van de Duitse Herder
De Duitse herdershond (Deutshe Schäferhund) stamt af van de familie van Duitse herdershonden die tot het einde van de 19e eeuw in type van district tot district varieerden.
In de afnemende jaren van de 19e eeuw maakte een Duitse cavalerieofficier, kapitein Max von Stephanitz, zijn missie om de ideale Duitse herder te ontwikkelen. Von Stephanitz en gelijkgestemde fokkers kruisten verschillende stammen uit de noordelijke en centrale districten van Duitsland, wat resulteerde in de voorouders van de hedendaagse Duitse herdershond.
Von Stephanitz was mede-oprichter van ’s werelds eerste club gewijd aan GSD’s en bracht 35 jaar door met het promoten en verfijnen van het ras. Tegenwoordig wordt de veelzijdigheid van de GSD zo grondig ingezet bij de uitvoering van talloze taken dat het gemakkelijk is te vergeten dat het ras oorspronkelijk is gemaakt om schapen te hoeden. De nu beroemde kwaliteiten van de GSD – intelligentie, behendigheid, snelheid, heimelijkheid en de algemene sfeer van stevig gezag – werden niet gesmeed in de politieacademie maar in de schapenweide.
Duitse Herders werden populair in de Verenigde Staten in de vroege jaren 1900, mede dankzij de avonturen van hondenfilmsterren Rin-Tin-Tin en Strongheart. De Duitse Herder is een van die Duitse rassen, de Teckel is een andere, die last had van anti-Duits sentiment tijdens en na de wereldoorlogen. In Groot-Brittannië in de Eerste Wereldoorlog werd het ras de Elzas genoemd, een naam waar veel Britse hondenliefhebbers nog steeds de voorkeur aan geven.
Met de opkomst van modern veebeheer en de achteruitgang van het hoeden als hondenbezetting, promoveerde von Stephanitz slim zijn ras als een ideale K-9-werker. De Duitse Herder is vandaag de voorkeurshond voor politie- en militaire eenheden over de hele wereld.
De Nederlandse Hondenrassenwijzer wordt positief beoordeeld!