Over de Shetland Sheepdog
Inhoudsopgave
De Shetland Sheepdog is een kleine, actieve en behendige herdershond die tussen de 13 en 16 inch op de schouder staat. De lange jas is hard en recht, met een dichte ondervacht en wordt geleverd in zwart, blauw merle en sable, met witte aftekeningen. De vacht, samen met een lange, wigvormige kop; kleine, driekwarte rechtopstaande oren; en diep bovenlijf, met vlakke rug, geven Shelties het uiterlijk van een ruige collie in miniatuur.
Bright en enthousiast Shelties zijn gemakkelijke trainers en concurrenten van wereldklasse in gehoorzaamheid, behendigheid en herdersproeven. Ze zijn gevoelige en aanhankelijke familiehonden, zeer afgestemd op de stemming van het huishouden. Ze blaffen graag en zijn meestal gereserveerd tegenover vreemden – twee kwalificaties van een uitstekende waakhond.
De Shetland Sheepdog in het kort
De Shetland Sheepdog is een kleine, waakzame, ruwharige, langharige werkhond. Hij moet gezond, behendig en stevig zijn. De omtrek moet zo symmetrisch zijn dat geen enkel onderdeel buiten proportie lijkt te zijn. Honden moeten mannelijk lijken; teven vrouwelijk.
Voeding voor de Shetland Sheepdog
Voeding voor de Shetland SheepdogDe Shetland Sheepdog moet het goed doen op hoogwaardig hondenvoer, of het nu commercieel is vervaardigd of thuis is bereid met toezicht en goedkeuring van uw dierenarts. Elk dieet moet geschikt zijn voor de leeftijd van de hond (puppy, volwassene of senior). Sommige honden zijn gevoelig voor overgewicht , dus let op het calorieverbruik en het gewichtsniveau van uw hond. Traktaties kunnen een belangrijk hulpmiddel zijn bij het trainen, maar te veel geven kan obesitas veroorzaken. Meer informatie over welke menselijke voedingsmiddelen veilig zijn voor honden en welke niet. Neem contact op met uw dierenarts als u zich zorgen maakt over het gewicht of dieet van uw hond. Schoon, zoet water moet altijd beschikbaar zijn.
Uiterlijke verzorging
De Shetland Sheepdog heeft een overvloedige dubbele jas die aanzienlijk werpt. De buitenste laag bestaat uit lang, steil, ruw haar, terwijl de ondervacht kort, harig en zeer dicht is. Eigenaren moeten bereid zijn om de vacht wekelijks te poetsen, en vaker tijdens het schuurseizoen, om te helpen bij het verwijderen van ten minste een deel van het losse haar voordat het door het hele huis drijft. Let op matten achter de oren, onder de elleboog op elke voorpoot en in de “broek” onder de staart. Het scheren van de hond wordt niet aanbevolen, omdat de vacht beschermt tegen zonnebrand en hitte en kou. De Sheltie heeft slechts af en toe een bad nodig. De nagels moeten regelmatig worden geknipt.
Oefeningen voor de Shetland Sheepdog
Shelties zijn actief en atletisch, en hoewel ze een matige hoeveelheid beweging nodig hebben, zijn ze ook zeer aanpasbaar aan de manier van leven van hun gezin. Ze doen het goed als stadshonden, zolang eigenaren voldoende beweging bieden. Ze genieten van uitstapjes met hun mensen die zowel hun lichaam als geest trainen. Shelties genieten en blinken uit in vele hondenevenementen, waaronder gehoorzaamheid, behendigheid, hoeden en volgen, en ze schitteren als therapiehonden.
Een jonge Shetland Sheepdog opvoeden
Zoals bij alle rassen, vroeg socialisatie en puppy opleiding klassen worden aanbevolen. Zeer intelligent, trainbaar en bereid om te behagen, zal de Sheltie zijn volledige potentieel als metgezel bereiken wanneer hij minstens basisgehoorzaamheid wordt geleerd – en ze zijn supersterren in hondensporten zoals behendigheid . Shelties kunnen behoorlijk vocaal zijn en hun geluk uiten met blaffen, dus eigenaren moeten bereid zijn om de hond te leren hoe hij moet stoppen met blaffen als hij dat wil. Zoals gebruikelijk bij andere herdersrassen , achtervolgen Shelties graag bewegende dingen, waaronder auto’s, dus moeten ze een goed omheinde tuin hebben en aan de lijn worden gelopen.
Gezondheid van de Shetland Sheepdog
Shetland Sheepdog’s zijn over het algemeen gezonde honden en verantwoordelijke fokkers screenen hun voorraad op gezondheidsaandoeningen zoals heupdysplasie , schildklieraandoening, oogziekten, dermatomyositis (Sheltie skin syndrome), ziekte van von Willebrand (vWD), galblaasmucocellen en epilepsie. Tests zijn beschikbaar voor veel potentieel erfelijke aandoeningen, en minimale gezondheidstests van fokdieren worden aanbevolen door de nationale ouderclub van het ras, de American Shetland Sheepdog Association (ASSA).
Aanbevolen gezondheidstests
Heup evaluatie
Oogarts Evaluatie
Geschiedenis van de Shetland Sheepdog
Shetland Sheepdog’s werden oorspronkelijk gefokt op de rotsachtige Shetland-eilanden, het meest noordelijke punt van het Verenigd Koninkrijk. Ze werden door boeren gebruikt om schapen, pony’s en pluimvee te hoeden. (‘Toonie-hond’ was een oude straatnaam voor Shelties, ‘toon’ is een Shetland-woord voor boerderij.)
Er is een reden waarom de Sheltie kleiner werd gefokt dan zijn naaste neef, de ruige vacht Collie. Dankzij hun compacte formaat eet de Sheltie minder dan de Collie en andere grote herdershonden . Dit is een belangrijke overweging in het harde, koude klimaat van het thuisland van het ras, waar voedsel schaars kan zijn. Dit verklaart ook de verkleining van de Shetland-pony’s.
Precies wanneer Collies vanuit het Schotse vasteland naar het eiland werden geïmporteerd en tot Sheltie-formaat werden gekweekt, is een detail verloren aan de geschiedenis, omdat de fokkers van het eiland geen schriftelijke gegevens hebben achtergelaten. En omdat de eilanden zo ontoegankelijk waren, leefden Shelties in virtuele isolatie van andere rassen en waren ze tot het begin van de 20e eeuw bijna onbekend in de rest van Groot-Brittannië.
De Sheltie werd voor het eerst erkend door de Kennel Club (Engeland), als de Shetland Collie, in 1909. Onder druk van Collie liefhebbers werd de rasnaam kort daarna veranderd in Shetland Sheepdog.
De Nederlandse Hondenrassenwijzer wordt positief beoordeeld!