Over de Engelse Cocker Spaniël
Inhoudsopgave
De Engelse cocker spaniël is een compact gebouwde sportieve hond die tussen de 32 en 40 centimeter op de schouder staat. Het zacht voorgevormde hoofd, met zijn donkere, smeltende ogen die een waakzame en waardige uitdrukking overbrengen, wordt omlijst door weelderige, dicht bij elkaar liggende oren. De middellange vacht, gezien in een verscheidenheid aan opvallende kleuren en patronen, voelt zijdezacht aan. “Balans” is een sleutelwoord bij het begrijpen van het ras: de EC is evenwichtig in temperament, constructie en beweging.
Onder de fysieke schoonheid van de EC klopt het hart van een onvermoeibare, enthousiaste jagerhelper, beroemd over de hele wereld vanwege zijn vermogen om gamebirds te spoelen en op te halen. Voor degenen die meer binnenlandse bezigheden verkiezen, is er geen charmantere en aangenamere huisgenoot.
De Engelse Cocker Spaniël in het kort
De Engelse cocker spaniël is een actieve, vrolijke sportieve hond, rechtopstaand bij de schoft en compact gebouwd. Hij leeft van energie; zijn gang is krachtig en wrijvingsloos, in staat zowel moeiteloos de grond te bedekken als een dichte dekking binnen te dringen om het spel te spoelen en op te halen. Zijn enthousiasme in het veld en de onophoudelijke actie van zijn staart tijdens het werk geven aan hoeveel hij geniet van de jacht waarvoor hij is gefokt. Zijn hoofd is vooral karakteristiek. Hij is vooral een evenwichtige hond, zowel staand als bewegend, zonder overdrijving in enig deel, het geheel meer waard dan de som der delen.
Voeding voor de Engelse Cocker Spaniël
De Engelse Cocker moet een hondenvoer van hoge kwaliteit krijgen dat geschikt is voor de leeftijd van de hond (puppy, volwassene of senior) en activiteitenniveau. Sommige Engelse Cockers zijn gevoelig voor overgewicht , dus let op het calorieverbruik en gewichtsniveau van uw hond. Traktaties kunnen een belangrijk hulpmiddel zijn bij het trainen, maar te veel geven kan obesitas veroorzaken. Geef tafelresten spaarzaam of helemaal niet, vooral vermijd gekookte botten en voedingsmiddelen met een hoog vetgehalte. Meer informatie over welke menselijke voedingsmiddelen veilig zijn voor honden en welke niet. Neem contact op met uw dierenarts als u zich zorgen maakt over het gewicht of dieet van uw hond.
Uiterlijke verzorging
De meeste Engelse Cockers hebben een tamelijk overvloedige vacht die regelmatige verzorging vereist, inclusief grondig borstelen en kammen ten minste eenmaal per week om de hond op zijn best te houden en de vorming van matten en klitten te voorkomen. Bovendien wordt de hond meestal elke maand in bepaalde gebieden getrimd – rond de voeten, op het gezicht, onder de nek, aan de onderkant van de oren en onder de staart. De eigenaar kan leren om een schaar, dunner wordende schaar of een stripgereedschap te gebruiken, en tondeuses om een algehele trim te doen en te helpen het nette uiterlijk van de Engelse Cocker te behouden. De oren moeten wekelijks worden gecontroleerd op vuil en overtollige was en de nagels moeten minstens maandelijks worden getrimd.
Oefeningen voor de Engelse Cocker Spaniël
Een vrolijke, actieve sporthond, de Engelse cocker-spaniël vereist dagelijkse oefening voor zijn fysieke en mentale welzijn. Hij zal het goed doen met activiteiten zoals lange wandelingen of wandelingen met zijn eigenaar of een bal spelen in de achtertuin. Omdat zijn jachtinstincten sterk blijven, moet hij aan de leiband zijn voor wandelingen, en een omheinde tuin wordt aanbevolen. Vrolijk en aanhankelijk, de Engelse cocker-spaniël is een uitstekende gezinsgenoot en gemakkelijk te trainen. Of hij nu in het veld werkt of thuis op de bank zit, zijn staart stopt zelden met kwispelen.
Een jonge Engelse Cocker Spaniël opvoeden
Met een vrolijke, toegewijde instelling, werd de Engelse Cocker ontwikkeld om instructies in het veld te volgen, en het ras is nog steeds erg enthousiast om te behagen. Hij is gemakkelijk te trainen en werkt graag met zijn persoon zolang alleen positieve methoden worden gebruikt. De EC zal slecht reageren op een harde of negatieve trainingsaanpak; hij moet zijn persoon liefhebben en respecteren, hem nooit vrezen. Vroege socialisatie wordt aanbevolen om te zorgen voor een goed aangepaste partner die zich aan verschillende situaties kan aanpassen.
Gezondheid van de Engelse Cocker Spaniël
Hoewel de Engelse Cocker over het algemeen een gezond ras is, is het bekend dat sommige genetische gezondheidsproblemen af en toe voorkomen. Deze omvatten progressieve retinale atrofie, heupdysplasie, familiale nefropathie en neuropathie bij volwassenen. Een verantwoordelijke fokker zal zijn fokbestand laten testen op omstandigheden die het ras kunnen beïnvloeden. De oren van de Engelse Cocker moeten regelmatig worden gecontroleerd op tekenen van infectie en de tanden moeten vaak worden gepoetst met een tandpasta die is ontworpen voor honden.
Aanbevolen gezondheidstest
Heup evaluatie
Patella-evaluatie
PRA Optigen DNA-test
Geschiedenis van de Engelse Cocker Spaniël
De rassen van de AKC Sporting Group zijn allemaal ontwikkeld om jagers van gevederde dieren te helpen. Deze ‘sporthonden’ (ook wel jachthonden of vogelhonden genoemd) zijn onderverdeeld naar functie – dat wil zeggen, hoe ze jagen. Het zijn spanielen, pointers, setters, retrievers en de Europese utiliteitsrassen. Hiervan worden spanielen over het algemeen als de oudste beschouwd.
De spanielrassen van Engeland werden eeuwen geleden ontwikkeld op basis van honden van Spaanse afkomst (het woord “spaniel” afgeleid van “Spaans”). Dit was lang voor de uitvinding van betrouwbare jachtgeweren, toen vogeljagers honden gebruikten in combinatie met netten, bogen en soms valken.
Vroege autoriteiten verdeelden de spanielen niet op ras maar op type: waterspaniels of landspaniels. De landspaniëlen werden onderverdeeld in grootte. De grotere types waren de ‘springing spaniel’ en de ‘field spaniel’, en de kleinere, die gespecialiseerd was in het spoelen van houtsnip, stond bekend als een ‘cocking spaniel’.
In de 19e eeuw leidde de opkomst van hondenshows, in combinatie met Victoriaanse Engelse manie voor classificatie, tot het aanwijzen van de verschillende spanieltypen als officiële rassen. Dus, de Engelse springerspaniël, de veldspaniël, de Engelse cocker spaniël en door alle hedendaagse Britse spaniëlrassen.
Amerikaanse hondenliefhebbers uit de vroege 20e eeuw ontwikkelden een metgezel gefokte Cocker. Het was kleiner, met een rijkere vacht, een kortere kop en een meer gewelfde schedel dan zijn Engelse neef. Degenen die de voorkeur gaven aan de oude Engelse jachthond vormden de Engelse Cocker Spaniel Club of America in 1935. En in 1946 erkende de AKC de Cocker Spaniel (het Amerikaanse type) en Engelse Cocker Spaniel als afzonderlijke rassen.
De Nederlandse Hondenrassenwijzer wordt positief beoordeeld!