Hovawart

Home » Hondenrassen » Hovawart   De Hovawart is een werkhond met een middelmatig temperament, veelzijdig gebruik en heeft een zeer goede neus. Hij is vriendelijk, heeft een gelijkmatige instelling en een beschermend instinct, is zelfverzekerd en heeft het vermogen om stress op te nemen. Zijn uitgebalanceerde lichaamsverhoudingen en speciale toewijding aan zijn familie maken hem een ​​uitstekende metgezel, waakhond, bewaker, volg- en reddingshond.

Over de Hovawart

Fysiek zijn Hovawarts grote, zware botten die zijn gefokt als intelligente bewakers van vee en het huis. Ze komen in drie kleuren: blond, zwart en bruin en zwart. Ze zijn alert, trouw, betrouwbaar, uiterst intelligent, vrolijk en koppig. Een Hovawart heeft graag een baan te doen, of hij zal zijn creatieve aard gebruiken om er een te vinden. Ze hebben ongeveer twee jaar nodig om te rijpen. Momenteel nemen Hovawarts in Noord-Amerika deel aan zoek- en reddingsorganisaties, therapiehondenactiviteiten, gehoorzaamheidsproeven, behendigheidsproeven, flyball en geleidehonden.

Het bezitten van een Hovawart kan een hele uitdaging zijn en ze vereisen veel tijd en aandacht van hun eigenaren, dus ze worden niet aanbevolen voor beginnende hondenbezitters. Echter, voor een eigenaar die bereid is de moeite te nemen om zijn hond gepast gedrag in verschillende situaties aan te leren, is de beloning een trouwe metgezel. De Hovawart is een familiehond. Het ontwikkelt een sterke band met zijn ‘roedel’ en moet een onderdeel van het gezinsleven zijn; het moet nauw verbonden zijn met de eigenaar / familie. Als het goed in de familie is geïntegreerd, vindt het niet erg om af en toe een uur in een kennel door te brengen.

Voeding voor de Hovawart

U zult uw Hovawart een formule willen geven die tegemoet komt aan hun unieke spijsverteringsbehoeften gedurende de verschillende fasen van hun leven. Veel hondenvoerbedrijven hebben rasspecifieke formules voor kleine, middelgrote, grote en extra grote rassen. De Hovawart is een groot ras met een levensduur van 10-14 jaar.

Wat u uw hond geeft, is een individuele keuze, maar werken met uw dierenarts en / of fokker is de beste manier om de frequentie van maaltijden als puppy te bepalen en het beste dieet voor volwassenen om zijn levensduur te vergroten. Schoon, zoet water moet altijd beschikbaar zijn.

Uiterlijke verzorging

Omdat de Hovawart niet veel van een ondervacht heeft, heeft hij niet veel verzorging nodig. Afgezien van de periode van afstoten volstaat af en toe borstelen. Afgezien hiervan zal het af en toe bad ze schoon houden en er op hun best uitzien. Hun sterke snelgroeiende nagels moeten regelmatig worden geknipt met een nagelknipper of slijper om overgroei, splijten en barsten te voorkomen. Hun oren moeten regelmatig worden gecontroleerd om een ​​opeenhoping van was en puin te voorkomen die kan leiden tot een infectie. Tanden moeten regelmatig worden geborsteld.

Oefeningen voor de Hovawart

Hovawarts zijn een groot ras, dus hoe meer loopruimte ze hebben, hoe gelukkiger ze zullen zijn. Het heeft de voorkeur om een ​​grote omheinde tuin te hebben, maar vervangende oefeningen zoals wandelen, uitstapjes naar een hondenpark, enz. Kunnen wat gebrek in dit gebied goedmaken. Het heeft minimaal een uur lopen nodig, plus 3 of 4 kortere wandelingen om dagelijks ‘zijn zaken’ te doen. Training voor hondensporten zoals behendigheid, gehoorzaamheid en rally kan ook een geweldige manier zijn om uw hond te oefenen. Appartementen zijn meestal niet groot genoeg, of hebben voldoende ruimte voor de gewenste activiteiten.

Een jonge Hovawart opvoeden

De bewakingsinstincten van de Hovawart worden het best beheerst door socialisatie en blootstelling aan verschillende situaties en stimuli. Hierdoor kan de hond begrijpen hoe elke situatie moet worden benaderd en wordt de intelligentie van de hond gebruikt om een ​​gemeten respons te verzekeren. Afwezige aanwijzingen, de Hovawart zal zijn eigen beslissing nemen, en het komt misschien niet overeen met wat u wilt dat hij doet. Training is nodig zodat de hond begrijpt hoe u wilt dat hij beslissingen neemt en niet vertrouwt op zijn instincten. Passende bewakingsinstincten zijn een aangeleerd proces en de honden moeten worden opgevoed door ze aan deze situaties bloot te stellen.

Het is aan de Hovawart-eigenaar om alerter, opzettelijk, directie en consistenter te zijn dan zijn hond. De Hovawart heeft een leider nodig die hij kan vertrouwen. Hij reageert helemaal niet positief op harde trainingsmethoden; het is veel belangrijker om het fundamentele vertrouwen te creëren en te behouden dat het wil hebben tegenover zijn roedelleider.

Gezondheid van de Hovawart

Hovawarts zijn behoorlijk gezond en leven tot op hoge leeftijd. Men kan een gemiddelde levensduur verwachten in de periode van 10 tot 14 jaar en eigenaren moeten bereid zijn om deze hoeveelheid tijd aan hun zorg te besteden. Er zijn geen bekende problemen van rasspecifieke ziekten en heupdysplasiepercentages zijn berekend op minder dan 5%. Voor een grote rashond is dit een uitzonderlijk laag tarief.

Geschiedenis van de Hovawart

De Hovawart is een heel oud Duits werkhondenras. De oorsprong van de naam komt uit het Midden-Hoogduits (een oude vorm van Duits); Hova = Hof (= tuin, boerderij) en wrat = Wächter (= wachter). Sinds 1922 is het fokken van dit ras, met behulp van honden van hetzelfde type dat nog steeds op boerderijen wordt gevonden, hersteld. Afgezien hiervan werden in de vroege fokjaren kruisingen met Duitse herders, Newfoundlanders, Leonbergers en andere rassen toegelaten. Door de strikte metingen die werden uitgevoerd bij het selecteren van de fokstam, werd het oorspronkelijke werktype opnieuw bereikt. In 1937 erkende de Fédération Cynologique Internationale (FCI) de Hovawart officieel.

De omstandigheden van de Tweede Wereldoorlog bedreigden het ras opnieuw. Het was moeilijk om honden te houden en te onderhouden. Verschillende groepen fokkers probeerden het ras nieuw leven in te blazen met het verminderde aantal honden dat na de oorlog overbleef. In 1948 werd de Rassezuchtverein für Hovawart-Hunde eV (RZV) opgericht uit enkele van deze groepen in de Bondsrepubliek Duitsland en werd lid van het Verband für das deutsche Hundewesen (VDH), de Duitse Kennel Club.

  De Nederlandse Hondenrassenwijzer wordt positief beoordeeld!