Over de Mastiff
Inhoudsopgave
Voor niet-ingewijden kan een face-to-face ontmoeting met deze zwart gemaskerde reuzen verrassend zijn. Een man staat minstens 60 centimeter op de schouder en kan opwegen tegen menig volwassen man. Het rechthoekige lichaam is diep en dik gespierd, bedekt door een korte dubbele laag reekalf, abrikoos of gestroomde strepen. Het hoofd is breed en massief en een gerimpeld voorhoofd accentueert een waakzame, vriendelijke uitdrukking. Mastiffs zijn geduldige, lieve metgezellen en voogden die het beste zijn voor een zachte training. Eeuwig loyale Mastiffs beschermen het gezin en een natuurlijke wariness van vreemden maakt vroege training en socialisatie essentieel. Mastiffs zijn prachtige huisdieren, maar het verwerven van een krachtige reuzenhond is een verplichting om niet lichtvaardig te worden genomen.
De Mastiff in het kort
De Mastiff is een grote, massieve, symmetrische hond met een goed gebreid frame. De indruk is groots en waardig. Honden zijn overal massiever. Teven mogen niet worden verweten dat ze in alle dimensies iets kleiner zijn, terwijl ze een relatief krachtige structuur behouden. Een goede evaluatie beschouwt positieve eigenschappen van type en degelijkheid met hetzelfde gewicht.
Voeding voor de Mastiff
Voeding voor de MastiffVoor snelgroeiende gigantische rassen zoals de Mastiff, is goede voeding van cruciaal belang tijdens de puppytijd en tot 2 jaar oud. Langzame en gestage groei is optimaal. Als Mastiff-puppy’s en jonge volwassenen gevoelig zijn voor skeletaandoeningen, krijgen ze een dicht calorisch dieet zonder de juiste calcium / fosforverhouding. De meeste rasexperts bevelen aan dat puppy’s beginnen met een formulering voor volwassen hondenvoer met een eiwitpercentage van niet meer dan 26 procent en een calcium / fosforverhouding van ongeveer 1,2: 1. Het voeren van geplande maaltijden wordt aanbevolen, in plaats van het gratis voeren, om overmatige gewichtstoename te voorkomen.
Uiterlijke verzorging
De korte, dichte vacht van de Mastiff is gemakkelijk te verzorgen en vereist meestal slechts een paar keer om de paar dagen een poetsbeurt. Tijdens periodes van zwaar afstoten een of twee keer per jaar, worden frequentere sessies met een sterke, getande kam aanbevolen om dood haar te verwijderen. De oren en de diepe rimpels rond het hoofd, de ogen en de snuit van de Mastiff moeten regelmatig worden geïnspecteerd en schoongemaakt en de nagels moeten kort worden geknipt. Eindelijk kwijlen Mastiffs! De meeste eigenaren houden doeken bij de hand om “slingers” van het gezicht van hun Mastiff en hun eigen kleding en die van bezoekers af te vegen.
Oefeningen voor de Mastiff
Gefokt als hoeders van ‘haard en huis’, hebben Mastiffs relatief weinig lichaamsbeweging en kunnen ze gelukkig in een appartement wonen. Ze profiteren fysiek en psychologisch van gratis spelen en dagelijkse wandelingen – een mijl of twee voor Mastiffs voor volwassenen. Eigenaars moeten echter oppassen dat ze opgroeiende puppy’s en jonge volwassenen niet overbelasten: laat ze niet de trap op en af rennen, van hoogten springen of lange wandelingen maken. Begin met niet meer dan een half blok voor een puppy van 2 tot 3 maanden oud. Bovendien zijn Mastiffs berucht om ploffen tijdens wandelingen wanneer ze moe of oververhit zijn. Daarom is een vuistregel om ze niet verder te lopen dan dat je ze terug kunt dragen!
Een jonge Mastiff opvoeden
Gehoorzaamheidstraining en vroege socialisatie zijn ‘musts’ voor Mastiffs. Mastiffs leren snel en willen behagen. De herhalingen in een typische trainingsklasse zullen ze echter snel vervelen, op welk punt ze kunnen gaan liggen, snurken. Maak oogcontact met uw Mastiff; ze communiceren veel met hun ogen, en ze zijn uitstekend in het lezen van je uitdrukkingen en lichaamstaal. Gebruik lof en positieve beloningen – je kunt hun gevoelens gemakkelijk kwetsen door je stem te verheffen. Houd verschillende korte sessies gedurende de dag, waardoor het leuk en gevarieerd blijft. Wanneer behandeld met liefde, inclusie en respect, kunnen Mastiffs worden getraind om uit te blinken in bijna elke sfeer.
Gezondheid van de Mastiff
De Mastiff Club biedt diepgaande informatie over de gezondheid van rassen. Verantwoordelijke fokkers screenen hun voorraad op gezondheidsproblemen zoals seizoensgebonden allergieën, oogafwijkingen, hartaandoeningen, kanker, oog- en heupdysplasie , de ziekte van von Willebrand, degeneratieve myelopathie en epilepsie. Hygroma’s – onschadelijke natuurlijke “kussens” die de ellebooggewrichten beschermen wanneer de Mastiff op harde oppervlakken ligt – zijn gebruikelijk. Laat de dierenarts ze niet uitlekken. Tenslotte Mastiffs kunnen ervaren bloat , een levensbedreigende aandoening waarbij de maag plotseling uitzet en vaak verdraait ook. Eigenaren moeten zichzelf informeren over welke symptomen aangeven dat dit gebeurt en wat te doen als het zich voordoet.
Aanbevolen gezondheidstests
Heup evaluatie
Elleboogevaluatie
Oogarts examen
Cardiaal onderzoek
Geschiedenis van de Mastiff
Door de geschiedenis van dit nobele ras te traceren, kunnen we verwarring voorkomen door het onderscheid te noteren tussen mastiffs, met een kleine letter ‘m’, en Mastiffs, het traditionele gigantische ras van Engeland, soms de Old English Mastiff genoemd. Honden die bekend staan als mastiffs zijn al duizenden jaren over de hele wereld bekend. Overlevende bewijzen uit het oude Egypte, Griekenland, Rome, China en Tibet hebben allemaal sporen van woeste gigantische hoektanden geclassificeerd als mastiffs. De Tibetaanse Mastiff en Napolitaanse Mastiff zijn voorbeelden van deze oude rassen die tot op de dag van vandaag hebben doorstaan.
Het Britse mastifftype, het AKC-ras dat we kennen als de Mastiff, is eveneens een oud ras. Toen Julius Caesar in 55 v.Chr. Een invasie van Groot-Brittannië leidde, was hij onder de indruk van de mastiffs die het eiland hielpen verdedigen tegen zijn legioenen en dit in zijn campagnedagboek noteerden. Britse mastiffs werden teruggebracht naar Rome om te vechten met wilde beesten en menselijke gladiatoren in de arena.
De Mastiff zoals we die kennen, kwam in het middeleeuwse Engeland in beeld en werd gebruikt als jacht op groot wild, nachtelijke bewakers van landgoederen en oorlogshonden. In de “Canterbury Tales” noemt Chaucer hen “Alaunts” (een Franse rasnaam) en zegt dat ze “zo groot waren als elke os / jagen op de leeuw of het hert.” Mastiffs vochten samen met de Britten tegen de Fransen in 1415 bij de slag om Agincourt, later vereeuwigd door Shakespeare.
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was Engeland overwinnaar maar leeg. Naar schatting overleefden slechts 14 Mastiffs in het hele land. De Mastiff-populatie werd herbouwd met behulp van Amerikaanse fokkers die specimens uit goede Britse bestanden naar het moederland exporteerden. De Mastiff van vandaag is volgzamer en vriendelijker dan zijn oude voorouders, maar niet minder moedig.
De Nederlandse Hondenrassenwijzer wordt positief beoordeeld!