Siberische Husky

Home » Hondenrassen » Siberische Husky   De Siberische Husky, een dik gecoate, compacte sledehond van gemiddelde grootte en groot uithoudingsvermogen, werd ontwikkeld om in groepen te werken en lichte ladingen met gematigde snelheden over uitgestrekte bevroren vlaktes te trekken. Husky’s zijn vriendelijk, kieskeurig en waardig.

Over de Siberische Husky

De amandelvormige ogen van de gracieuze, middelgrote Siberische Husky kunnen bruin of blauw zijn – en soms een van elk – en een scherpe maar vriendelijke en zelfs ondeugende uitdrukking overbrengen. Siberiërs zijn snel en lenig en staan ​​bekend om hun krachtige maar schijnbaar moeiteloze manier van lopen. Door de weegschaal met een gewicht van niet meer dan 36 kilo te laten vallen, zijn ze merkbaar kleiner en lichter dan hun forse neef de Alaskan Malamute.

Als geboren roedelhonden genieten ze van het gezinsleven en kunnen ze goed omgaan met andere honden. De aangeboren vriendelijkheid van de Sibe maakt hen tot onverschillige waakhonden. Dit zijn energieke honden die het niet kunnen laten om kleine dieren te achtervolgen, dus een veilige loopruimte is een must. Een aantrekkelijk kenmerk van het ras: husky’s zijn van nature schoon, met weinig hondengeur.

De Siberische Husky in het kort

De Siberische Husky is een middelgrote werkhond, snel en licht op zijn voeten en vrij en gracieus in actie. Zijn redelijk compacte en goed behaarde lichaam, rechtopstaande oren en borstelstaart suggereren zijn noordelijke erfgoed. Zijn karakteristieke gang is soepel en schijnbaar moeiteloos. Hij vervult zijn oorspronkelijke functie in het harnas op de meest bekwame manier en draagt ​​een lichte belasting met een gematigde snelheid over grote afstanden. Zijn lichaamsverhoudingen en vorm weerspiegelen deze basisbalans van kracht, snelheid en uithoudingsvermogen.

Voeding voor de Siberische Husky

Het voeren van een hondenvoer van hoge kwaliteit is essentieel voor de gezonde huid en vacht van de Siberiër. Aanpassingen in het eiwitniveau in het voedsel zijn vereist voor de werkende Siberiër, op basis van het activiteitsniveau. In de zomermaanden kan een lager eiwitgehalte geschikt zijn, ongeveer 20 procent, terwijl een hond die in de winter in harnas werkt, 32 procent eiwit nodig heeft. Controleer elke individuele Siberiër en pas de hoeveelheid en het soort voedsel naar wens aan. Pas op dat u niet te veel voedt. Houd het gewicht van elke hond in de gaten en wees selectief over supplementen.

Uiterlijke verzorging

Siberische husky’s worden beschouwd als een “natuurlijk” ras. Ze zijn opmerkelijk zelfreinigend en hebben vaak slechts een paar baden per jaar nodig, tenzij ze worden getoond in hondenshows. Wekelijkse poetsbeurten helpen de vacht en de huid in goede staat te houden. Siberiërs hebben een dubbele jas – een ondervacht en waakhaar. De ondervacht wordt twee keer per jaar afgeworpen en het is belangrijk om de oude vacht continu te “harken”, met een speldenborstel en een metalen kam. Let goed op de lengte van de nagels en houd ze geknipt om voetproblemen te voorkomen. Siberiërs die concurreren in conformatie vereisen een beetje meer selectieve verzorging voor de beste presentatie.

Oefeningen voor de Siberische Husky

Siberische Husky’s zijn actieve, atletische honden die veel beweging nodig hebben. Ze zijn een werkend ras en het gelukkigst als ze een functie hebben om uit te voeren. Regelmatige lichaamsbeweging is zowel fysiek als mentaal belangrijk, en samen activiteiten doen versterkt de band tussen hond en eigenaar. Siberiërs zijn gefokt om te rennen en zullen dat bij elke gelegenheid doen; het is van vitaal belang om de hond te allen tijde aan de lijn, in harnas of in een omheinde tuin te houden. Er zijn verschillende door AKC gesponsorde activiteiten waar honden en eigenaren van kunnen genieten – verzameling, behendigheid en gehoorzaamheid zijn enkele. Een drukke en actieve Siberiër is een gelukkige en gezonde Siberiër. Dit ras is ook zeer aanpasbaar, en voor degenen die in een meer stedelijke omgeving wonen, kunnen dagelijkse wandelingen of honden speelgroepen geweldige oefening bieden.

Een jonge Siberische Husky opvoeden

Alle rassen profiteren van vroege socialisatie, basis gehoorzaamheidstraining en het leren van goede manieren, en de Siberische Husky is geen uitzondering. Voor die eigenaren die hun honden in harnas willen werken, vereist training hiervoor uren toewijding en geduld. Er zijn verschillende goede boeken beschikbaar over training voor het parcours die advies en informatie geven over aan de slag gaan. De beste aanpak is om alle trainingsoefeningen leuk te maken voor zowel hond als handler. Siberiërs zijn erg sociaal en hebben regelmatig het gezelschap van hun mensen of andere honden nodig; ze zijn niet geschikt om de hele dag alleen te worden gelaten. Het belangrijkste is dat Siberiërs een overweldigende wens hebben om te rennen, en ze moeten te allen tijde aangelijnd zijn of zich in een veilig omheind gebied bevinden en nooit van de leiding afkomen.

Gezondheid van de Siberische Husky

Gelukkig is de Siberische Husky een relatief gezond ras. Verantwoordelijke fokkers screenen hun fokbestand op gezondheidsproblemen zoals juveniele staar, en de nationale ouderclub van het ras, de Siberian Husky Club of America, heeft strikte richtlijnen om gemelde gevallen te helpen verminderen. Vanaf 12 maanden oud moeten alle Siberiërs die mogelijk deel zullen uitmaken van een fokprogramma worden onderzocht door een oogarts bij honden. Het examen wordt vervolgens jaarlijks herhaald. Er worden voortdurend nieuwe vertoningen en tests ontwikkeld om fokkers te helpen bij het selecteren van een potentiële moeder en vader. Deskundige fokpraktijken zorgen voor de toekomstige gezondheid van het ras. Eigenaren van werkende Siberiërs moeten elke hond nauwlettend in de gaten houden om te kunnen herkennen wanneer er iets niet klopt. Een dierenarts die bekend is met werkhonden is een voordeel.

Aanbevolen gezondheidstests

Heup evaluatie
Oogarts Evaluatie

Geschiedenis van de Siberische Husky

Het compacte lichaam van de Siberische Husky, de vachtvacht, de rechtopstaande oren en de dikke, sikkelvormige staart suggereren onmiddellijk het noordelijke erfgoed van het ras. De voorouders van het ras werden oorspronkelijk gefokt in het noordoosten van Azië door de Chukchi-bevolking en werden gehouden als gezelschapshonden voor hun families en ook voor duursledehonden.

Toen de veranderende klimaatomstandigheden de semi-nomadische Chukchi dwongen om hun jachtgebied uit te breiden of om te komen, gingen ze de uitdaging aan door een sledehond te ontwikkelen die in staat was om lichte ladingen over uitgestrekte bevroren woestenij te vervoeren bij temperaturen onder nul, met een minimale uitgave van energie. De Chukchi, geïsoleerd door de rest van de wereld, waren in staat de zuiverheid van hun sleeteams vele generaties te behouden. De honden die ze ontwikkelden, waren de directe voorlopers van de Siberische Husky van vandaag.

Siberiërs trokken de aandacht van het publiek toen ze begonnen met het winnen van slee races in de vroege jaren 1900, maar ze haalden de krantenkoppen in 1925 toen een legendarische musher Leonhard Seppala een estafette van Siberische Huskies 658 mijl leidde in slechts vijf en halve dagen om een ​​levensreddend serum te haasten naar Nome, Alaska, waar een epidemie van difterie was uitgebroken. De spannende ‘serumrun’, ademloos gemeld in kranten over de hele wereld, won Sibes een populariteit die tot op de dag van vandaag niet is afgenomen. Balto, die de leidende hond was van Seppala tijdens het laatste deel van de reis, blijft een van de meest geëerde heldenhonden in de hondengeschiedenis.

Mushers houden nog steeds roedel Siberiërs voor plezier en sport in heel Noord-Amerika. Minder avontuurlijke liefhebbers van het ras genieten gewoon van het gezelschap van deze sociale, zachte metgezel.
  De Nederlandse Hondenrassenwijzer wordt positief beoordeeld!