Stabyhoun (Friese Stabij)

Home » Hondenrassen » Stabyhoun (Friese Stabij)   Hoewel af en toe wat eigenzinnig van aard, is de Stabyhoun een gehoorzame, zachte en geduldige honden, die erg gesteld zijn op hun familie en hun eigenaars willen behagen. Hij is zowel een retriever met zachte mond als een wijzer die vooral handig is voor het jagen op eenden en hooglandvogels. Hij is een prima retriever en waterwerk is een van zijn troeven. Hij heeft een scherpe blik, heeft een goed reukvermogen en werkt snel en efficiënt.

Over de Stabyhoun

De onafhankelijke aard van de Stabij was een opzettelijk gefokt kenmerk van boeren die een hond wilden die onafhankelijk op mollen en konijnen kon jagen. Die neiging die we vandaag de dag nog steeds zien, kun je dus niet van streek maken als hij onafhankelijk naar prooien zoekt en bijvoorbeeld in de tuin graaft. Met de juiste begeleiding is een Stabij een zachte hond en een geweldige vriend voor het leven.

Stabys zijn ook erg nieuwsgierig. Let altijd op wat een Stabij doet, want met hun nieuwsgierige karakter kunnen ze snel in de problemen komen. Als je denkt dat je Stabij stil zit als er iets gebeurt, zul je vaak teleurgesteld zijn. Hoewel Stabys veel lawaai maakt wanneer er iets mis is of zijn eigenaar waarschuwt, verwachten ze over het algemeen dat de eigenaar verder onderzoek doet voordat ze accepteren dat dingen normaal zijn. De meeste Stabys moeten controleren of er geen “verrassingen” in petto zijn voordat ze weer tot rust komen.

Dit ras is een functionele en krachtig gebouwde aanwijshond die zijn oorsprong in Nederland heeft. De meerderheid van Stabijhouns is zwart en wit. De bruine en witte kleur is te zien in Nederland, maar de oranje en witte Stabij is bijna uitgestorven. De bouw van de Stabij is zodanig dat deze groter is in lengte dan in hoogte en op dezelfde manier vertoont de kop meer lengte dan breedte. De bevedering op zijn borst, kraag, voorpoten, broek en staart geeft de Stabij de indruk langharig te zijn, maar de jas is niet overdreven lang. De Stabijhoun wordt beschouwd als een “allround” hond, met vaardigheden in jagen, ophalen en aanwijzen. Ze zijn ook ideale familiehonden vanwege hun grootte en aanhankelijke karakter.

De Stabyhoun in het kort

Functionele en krachtig gebouwde aanwijshond. Het lichaam is iets langer dan de schofthoogte. Het algemene beeld is niet te robuust en ook niet te fijn. De huid moet strak zitten. De bevedering op borst, kraag, voorpoten, broek en staart geeft de Stabijhoun de indruk langharig te zijn, maar de vacht mag niet overdreven lang zijn. Seksueel dimorfisme moet onmiskenbaar zijn.

Voeding voor de Stabyhoun

De Stabijhoun moet het goed doen op hondenvoer van hoge kwaliteit, commercieel of thuis bereid met toezicht en goedkeuring van uw dierenarts. Elk dieet moet geschikt zijn voor de leeftijd van de hond (puppy, volwassene of senior). Sommige honden zijn gevoelig voor overgewicht , dus let op het calorieverbruik en het gewichtsniveau van uw hond. Traktaties kunnen een belangrijk hulpmiddel zijn bij het trainen, maar te veel geven kan obesitas veroorzaken. Meer informatie over welke menselijke voedingsmiddelen veilig zijn voor honden en welke niet. Neem contact op met uw dierenarts als u zich zorgen maakt over het gewicht of dieet van uw hond. Schoon, zoet water moet altijd beschikbaar zijn.

Uiterlijke verzorging

De verzorgingbehoeften van een Stabij zijn bijna onbestaande. Tenzij hij gecastreerd is, kan het nodige haar trimmen zelf worden gedaan. Een gecastreerde hond wordt ook geleverd met een zogenaamde ‘gecastreerde vacht’ waarbij de ondervacht explodeert en mogelijk wat meer verzorging nodig heeft.

Anders is de middellange vacht van de Stabij zelfreinigend, wat betekent dat vuil vanzelf wegvalt als de vacht droog is. Eén borstel erdoorheen om de laatste resten zand te verwijderen en hij is weer schoon. Dit betekent ook dat hij maar zelden een bad krijgt. Zelfs als hij echt erg vies is, volstaat meestal een spoeling of een duik in een schoon zwembad. Shampoo is alleen vereist als hij iets stinkends heeft opgerold; gebruik dan een speciale, neutrale hondenshampoo om zijn huidoliën niet te verwijderen.

Oefeningen voor de Stabyhoun

Dagelijkse oefening is noodzakelijk voor de mentale en fysieke gezondheid van je Stabij. Ze vereisen niet meer dan een goed dagelijks uur van oefening. Daarna zijn ze tevreden om te slapen en rustig te rusten gedurende de dag. Wat misschien nog belangrijker is, is dat de Stabij een mentale uitdaging nodig heeft. Stabys moet een functie hebben in het dagelijks leven, en de voorkeur moet worden gegeven aan iets dat variatie biedt. Behendigheid, jagen, geurtraining en lokkencursussen kunnen allemaal productief en stimulerend zijn voor je Stabij. Een drukke hond is de perfecte hond.

Een jonge Stabyhoun opvoeden

Stabys zijn zelfgemotiveerde en snelle leerlingen. De reden hiervoor ligt vooral in het feit dat de Stabij onafhankelijk moest werken om ongedierte te vernietigen, dus het was handig om een ​​echte “denker” te hebben. Dat paste goed bij het ras in een tijd waarin er weinig invloeden van buitenaf waren en nauwelijks verkeer .

Met positieve en zachte training leert de Stabij snel en wil hij behagen. Te veel druk is nooit een goed idee, terwijl een goede coach belangrijk is. De Stabij houdt van een baan, maar zijn gezin moet een eerlijke en consistente benadering van zijn training bieden, wat erg belangrijk is voor een vreedzame, gelukkige en gevarieerde opleiding. Een moeilijke aanpak is nutteloos met de Stabij. Hij stopt volledig met werken en vervult zijn taken niet meer vrijwillig.

Gezondheid van de Stabyhoun

De Stabijhoun is, ondanks zijn kleine populatie, gelukkig een relatief gezond ras. De ASA en de NVSW doen er alles aan om dat zo te houden. Verantwoordelijke fokkers screenen hun voorraad op gezondheidsproblemen zoals epilepsie, heup- en elleboogdysplasie, patent ductus arteriosus en cerebrale disfunctie. Het fokprogramma van de ASA is erop gericht om deze voorvallen zoveel mogelijk te verminderen, hoewel het niet eenvoudig is, omdat de oorzaken niet altijd duidelijk of strikt erfelijk zijn.

Aanbevolen gezondheidstests

Hersenfunctietest voor een hond met dragende ouders
Heup- en elleboogcertificering

Geschiedenis van de Stabyhoun

Inheems in Nederland, is de Stabij gerelateerd aan de Drentsche Patrijshond en Heidewachtel. Hij dankt zijn naam waarschijnlijk aan zijn veelzijdigheid; het woord Stabij is afgeleid van de woorden sta mij bij of ‘blijf bij mij’, terwijl houn het Friese woord voor hond is en wordt uitgesproken als ‘hoon’.

De Stabijhoun die we vandaag kennen, vertoont duidelijke overeenkomsten met honden die werden afgebeeld op schilderijen uit de 17e eeuw. Bijvoorbeeld die van de bekende Nederlandse kunstenaar Jan Steen. De Stabijhoun is ontstaan ​​in het Friese bosgebied van Nederland samen met een ander ras, de Wetterhoun. In het begin van de 20e eeuw werden Stabij en Wetterhoun regelmatig met elkaar gekruist, waardoor de unieke variëteiten van elk verloren dreigden te gaan. In 1938 begon een groep enthousiaste mensen van de Kynologenclub Friesland de twee rassen opnieuw te zuiveren en in 1942 werden beide rassen officieel erkend. Belangrijke namen in dit proces waren: J. Bos, T. van Dijk, B. de Graaf en W. Hoeksema. De eerste standaard dateerde van 10 februari 1944. In 1947

Het eerste geregistreerde Stabyhoun-nest dat in de Verenigde Staten werd geboren, was in 1994. Vanaf 2017 is de populatie van de Stabyhoun meer dan 7.000 honden wereldwijd. Zijn populariteit is gegroeid in een groot deel van Europa en Noord-Amerika, waaronder België, Finland, Zweden, Denemarken, Noorwegen, de VS en het VK, naast zijn geboorteland Nederland.

  De Nederlandse Hondenrassenwijzer wordt positief beoordeeld!