Over de Tosa
Inhoudsopgave
De Tosa is rustig aanhankelijk met zijn eigen familie, maar kan enigszins afstandelijk zijn tegenover vreemden. Dit ras is van nature ook waakzaam voor andere honden en kan agressief reageren op honden die het als indringers beschouwt. Overmatig agressief gedrag ten opzichte van mensen is niet kenmerkend voor het ras. Hun korte, dichte vacht kan fawn, rood, abrikoos, zwart of gestroomd zijn en ze kunnen ook witte aftekeningen op hun borst en voeten hebben. Bovendien rijpen Tosas langzaam af en kunnen individuele honden pas op vierjarige leeftijd hun prime bereiken. Dit ras is het grootste van alle Japanse hondenrassen. Ze staan ook bekend als de Tosa Ken, Tosa Dog, Tosa Token, Tosa Inu, Japanese Fighting Dog en Japanese Mastiff.
Voeding voor de Tosa
De Tosa moet het goed doen op hondenvoer van hoge kwaliteit, commercieel geproduceerd of thuis bereid met toezicht en goedkeuring van uw dierenarts. Elk dieet moet geschikt zijn voor de leeftijd van de hond (puppy, volwassene of senior). Sommige honden zijn gevoelig voor overgewicht , dus let op het calorieverbruik en het gewichtsniveau van uw hond. Traktaties kunnen een belangrijk hulpmiddel zijn bij het trainen, maar te veel geven kan obesitas veroorzaken. Meer informatie over welke menselijke voedingsmiddelen veilig zijn voor honden en welke niet. Neem contact op met uw dierenarts als u zich zorgen maakt over het gewicht of dieet van uw hond. Schoon, zoet water moet altijd beschikbaar zijn.
Uiterlijke verzorging
De korte, dichte vacht van de Tosa vereist weinig verzorging en af en toe borstelen volstaat. Afgezien daarvan zal het af en toe bad ze schoon houden en er op hun best uitzien. Hun sterke, snelgroeiende nagels moeten regelmatig worden geknipt met een nagelknipper of slijper om overgroei, splijten en barsten te voorkomen. De oren moeten regelmatig worden gecontroleerd om een opeenhoping van was en puin te voorkomen, wat kan leiden tot infectie. Tanden moeten regelmatig worden geborsteld.
Oefeningen voor de Tosa
Tosas zijn van nature een vrij kalm ras, hoewel zelfs rassen met een laag energieverbruik wat beweging nodig hebben om een gezond gewicht te behouden en mentale stimulatie te krijgen. Opties voor lichaamsbeweging kunnen runtime in de achtertuin zijn, bij voorkeur omheind, of worden genomen voor wandelingen. Oefening kan ook komen in de vorm van indoor-activiteiten zoals het achtervolgen van een bal die over de vloer is gerold of het leren van nieuwe trucs. Bepaalde buitenactiviteiten, zoals wandelen of ballen ophalen, kunnen ook een goede uitlaatklep zijn voor het uitgeven van energie. Training voor hondensporten zoals behendigheid, gehoorzaamheid en rally kan ook een geweldige manier zijn om uw hond te oefenen.
Een jonge Tosa opvoeden
De Tosa reageert het beste op trainingsmethoden met positieve versterking vanwege zijn inherente wens om zijn eigenaar te plezieren.
Gezondheid van de Tosa
Sommige honden kunnen in hun leven worden geconfronteerd met gezondheidsuitdagingen, maar de meeste Tosa’s zijn gezonde honden. In samenwerking met een verantwoordelijke fokker kunnen potentiële eigenaren de opleiding krijgen die ze nodig hebben om te leren over specifieke gezondheidsproblemen binnen het ras.
Geschiedenis van de Tosa
Japan heeft een lange geschiedenis van hondengevechten, beginnend in de 14e eeuw. Op het eiland Shikoku was de Shikoku Inu ongeëvenaard in de Japanse hondengevechtenarena’s voordat westerlingen arriveerden. Kort na de aankomst van Commodore Perry in 1854 in Japan, begonnen Japanse hondenliefhebbers en hondenvechters buitenlandse honden te verwerven om te kruisen met hun inheemse stam. Het Tosa-ras werd geproduceerd als een hybride van Shikoku-ken en westerse rassen nadat Europese en westerse handelaren hun mastiff-type vechthonden hadden meegenomen.
Inheems in de provincie Tosa (nu de prefectuur Kochi) op Shikoku, werd de Tosa vernoemd naar de regio waar ze werden gefokt en worden ze soms Japanse Mastiffs genoemd, omdat ze bekend staan om hun extreme moed en vasthoudend atletisch vermogen in de vechtarena’s van Japan. De Westerse honden die werden gebruikt voor het creëren van het ras waren Bulldogs (1872), Mastiffs (1874), Duitse Staande’s (1876) en Deense Dog’s (1924), die allemaal werden gebruikt om het ras te verbeteren door opeenvolgende paringen. Volgens sommige verslagen, Sint Bernards en Bull Terriers waren ook betrokken, maar het is niet bekend in welke jaren ze werden gebruikt. De gevestigde kenmerken van Tosa van uithoudingsvermogen en een vechtinstinct dat meestal wordt aangetroffen in Mastiffs, kan worden toegeschreven aan de betrokkenheid van dergelijke rassen.
In Japan zijn Tosas het hondenequivalent van Sumoworstelaars en worden ze met grote eer en ceremonie behandeld. In de Verenigde Staten dient de Tosa Ken als een gezelschapshond en bewaker van het huis.
De Nederlandse Hondenrassenwijzer wordt positief beoordeeld!